Nadat ik de geboorte van mountainbike-ophanging en elke ontwikkeling had gezien, doorstond ik de ingenieurs die zich bezighielden met gewicht, prijs, controle in verschillende situaties en verspilde energie. Maar met de beste systemen van vandaag overtreffen comfort, efficiëntie en handling de nadelen zo sterk dat het moeilijk is om je een hoogwaardige mountainbike voor te stellen.
Daarom wilde ik dol zijn op de Manta Pro, met zijn 12 mm achtervering, geleverd met een kleine schok op de top van deze staande achtervorken. Ik wilde dat het zou aantonen dat vering ook het rijgedrag van een racefiets kan veranderen.
De Calfee Manta Pro maakt gebruik van achtervering om zijn rit soepel te laten verlopen.
De fiets heeft momenten van grootsheid. Het is soepeler dan elke andere racefiets die ik heb gereden, behalve Pinarellos Dogma K8-S, die ook hoofdpijn heeft. Hoe harder het wordt ontvangen, hoe langer de Manta zingt. Op een wasbord downhill dirt chicane die al jaren mijn tanden rammelde, in plaats van terug te stuiteren en te vechten om iets te dragen dat op een punt leek, had ik het gevoel dat de Manta me in staat stelde om meer op de grond te blijven, betere controle te hebben en sneller te bewegen. Door dit soort ervaringen verwacht ik dat meer merken Calfee, Pinarello en Moots volgen (met behulp van de YBB-ophanging). Desalniettemin kunnen de recente nadelen van wielophanging voor racefietsen niet worden verdisconteerd.
Net als andere racefietsen met achtervering, voelt deze, met zijn stijve voorkant en zachte achterkant, onevenwichtig aan. Ik voelde torsiezachtheid en er is wat wiebelen in snelle bochten. Het is zwaar om een fiets te krijgen, en lijkt een beetje traag. Niet gerelateerd aan de ophanging, is het uitgerust met Ultegra Di2 tegen deze kosten, ik verwacht Dura-Ace – en de waterflesbazen op onze tester (die op bestelling is gemaakt) waren verkeerd gepositioneerd zodat de flessen elkaar raakten en piepten. Calfee kan dit oplossen, maar het is een ongelukkige supervisie voor een duur frame.
Na het testen van de Manta Guru, stapte ik op een niet-geveerde straatracefiets en miste de Calfees-ophanging alleen op de ruigste wegen. Maar 12 mm is niet veel, dus de verbetering is misschien nog niet groot genoeg. We lijken de limieten van de huidige trends te naderen om de rit te verzachten, bijvoorbeeld grotere banden, buigzamere zitbuizen en de toenemende verticale flexibiliteit van frames. Nadat we deze hebben gemaximaliseerd, moet de volgende stap vering zijn.
Mountainbike-ophanging van 20 decennia geleden was verschrikkelijk in vergelijking met de dingen van vandaag. Over 20 jaar verwacht ik hierop terug te kijken en het verschrikkelijk te vinden in vergelijking met wat ik toen rijd. Als dat gebeurt, zal ik dol zijn op de Manta Pro omdat hij een van de fietsen is die ons daar heeft gebracht.
Prijs zoals getest,
Gewicht 79 kg. (54cm)
Alles wat je wilt weten
Carbon nokken met zwemvliezen Keer terug naar het frame dat Craig Calfee voor Greg LeMond bouwde om te racen in de Tour de France 1991 Voor het
eerst gezien in 2013, twee decennia eerder Pinarellos K8-S
Eendelig stuur en stuurpen
Vijf jaar carbon reparatietegoed van inbegrepen
