Afgezien van betere fietsen, zijn de uitrusting – slimmere kleding, innovatieve technologie, elegante uitrusting – die het verschil maakt.
.
Ik kreeg mijn eerste mountainbike in 1988, toen ik 15 was. Dit is een Diamondback Ascent EX met een funky paarse rookimpact over lichtgrijze verf, een typische middenklasse fiets van die leeftijd: stalen frame en stijve stalen vork, duimschakelaars, cantilever remmen. Het was verre van top-of-the-line, maar op dat moment was het verschil niet enorm. Bijna elke mountainbike was stijf, met 66 cm wielen.
Ik heb veel van mijn tijd op die Diamondback doorgebracht in een klein staatspark in de oostelijke heuvels van Connecticut, Gay City genaamd. Ik had die paden echter niet gereden omdat ik in 1991 naar de universiteit ging. Eind vorig jaar, tijdens een bezoek aan huis, slaagde ik erin om opnieuw te rijden, nu op een Yeti SB130, een eersteklas carbon, volledig geveerde 29er met de meest up-to-date technologie, functies en geometrie.
Gay City was en is nooit een druk bezocht gebied geworden, dus de paden waren niet veel veranderd sinds ik ze op deze primitieve fiets had meegemaakt. Het contrast tussen nu en toen was natuurlijk een openbaring, maar niet omdat ik het had verwacht.
De Yeti was natuurlijk bijna onvergelijkbaar sneller en soepeler dan die Diamondback. Het was echter niet het zeer geavanceerde frame of de ophanging die voor de meest significante en bevredigende verbeteringen zorgde. Het waren de dingen waar ik niet eens aan had gedacht.
Zoals kleding. Destijds, zelfs gebundeld als Randy in A Christmas Story , was ik lang niet zo heet als deze keer. Met slechts een paar lichtgewicht lagen op een dag onder het vriespunt, bleef ik urenlang warm, warm en comfortabel. Stoffen zijn nu ontworpen om zweet af te voeren, wind te blokkeren en damp te laten ontsnappen, dingen die oudere materialen niet zo goed of helemaal niet konden.
4 Items Om Het Vinden En Volgen Van Ritten Gemakkelijker Te Maken
MTB Project-app voor iPhoneVind en navigeer overal nieuwe paden. Geen winkeljongens, geen locals. Gewoon zoete bochten.
Gratis | App Winkel
Drie decennia geleden stuiterden kettingen altijd van kettingbladen of zogen ze naar de liggende achtervorken of sloegen ze over en vermaalden ze cassettes. Veranderen moest een ingewikkelde choreografie worden over grote afstanden van het pad, waarbij je de tijd van je pedaalslag, je elektriciteitsproductie, je grip, de duimhendels, samen met de voor- en achterderailleurs uitwerkte. Met de huidige 1×11- en 1×12-aandrijflijnen klikt en schakelt u gewoon, waar, wanneer en hoe u maar wilt.
Een moderne kettingbroodrooster gaat meer dan 10 minuten mee en is geen vreselijke puinhoop. Bandenchemicaliën zijn kleverig en rollen snel. Met tubeless banden kunnen we veel lagere spanningen gebruiken, en we raken veel-VEEL plat! -minder frequent. Handvatten glijden niet van het stuur tijdens natte ritten. Remmen werken nu. Stoeltassen geven hun moed niet op tijdens de eerste afdaling. Waterflessen zorgen voor een stroom groter dan een cocktail. Kniebeschermers zijn comfortabel genoeg om de hele dag te dragen. Trekhaakdragers met wielhouders zijn iets moois. Smartphones en GPS-apparaten laten ons paden vinden zonder te struikelen of te verdwalen.
4 Dingen Die Ik Wou Dat Ik In 1988 Had Gedaan
SRAM NX Eagle-aandrijflijn
De geniale 1×12-aandrijflijn van SRAM elimineert de voorderailleur en kan met recht beweren de ontmoeting van de rijder en het fietsontwerp te verbeteren.
Ik begrijp dat heel veel oldtimers zeggen dat het beter was als de dingen eenvoudiger waren. Dat alles tegenwoordig te ingewikkeld en te duur is. Die nieuwe uitrusting en technologie dwingen passagiers niet om basisvaardigheden te leren.
Schroef dat. Mountainbiken is nu radder omdat de uitrusting het een meer toegankelijke en plezierige sport heeft gemaakt. beter is niet vanwege deze fietsen, maar vanwege alle kleine dingen die tot nu toe zijn verbeterd. We kunnen ons meer concentreren op het beste aspect van fietsen: het rijden.
Als ik 30 jaar terugkijk, kan ik overwegen om 30 decennia vooruit te kijken. Ik word 75 en rijd nog steeds op een mountainbike. Ik probeer niet te bedenken hoe die mountainbike eruit zal zien. Maar ik ben er zeker van dat het geen verbeteringen aan een gloednieuwe wielmaat zullen zijn waardoor ik rijders op de weg krijg. Het zullen de dingen zijn die afgebroken zijn in de kleine obstakels waar we vandaag niet eens aan denken.
Matt analyseert sinds 1995 fietsen en allerlei soorten fietskleding.
